مرور کلی :
دو خلق اصلی که در اختلالات خلقی وجود دارد عبارتند از مانی که اغلب با احساسات شدید و نامعقول برانگیختگی و سرخوشی مشخص میشود و افسردگی که معمولا احساساتِ غم و اندوهگینی فوق العاده را شامل میشود.برخی افراد مبتلا به اختلالات خلقی فقط دوره هایی را تجربه میکنند که با خلق افسرده مشخص میشوند,اما دیگران در برخی مواقع دچار دوره های منیک و در مواقع دیگر دچار دوره های افسردگی میشوند. حالت های خلقی عادی میتوانند بین هر دو دوره رخ دهد، معمولا حالتهای خلقی منیک و افسردگی به صورت دو انتهای متضاد یک پیوستار خلقی برداشت میشوند که خلق عادی در وسط قرار دارد .با اینکه این برداشت تا اندازه ای دقیق است اما ممکن است فردی نشانه های مانی و افسردگی را در دوره ی زمانی واحدی داشته باشد. در این موارد دوره ی مختلط , فرد در خلال دوره ی بیماری , دستخوش نوسانات خلقی سریع , مانند غم , سرخوشی و تحریک پذیری میشود.

انواع اختلالات خلقی :
ما در ابتدا در مورد اختلال افسردگی یک قطبی بحث خواهیم کرد که به موجب آن فرد فقط دستخوش دوره های افسردگی میشود و بعد در مورد دوقطبی و اختلالات مربوط بحث میکنیم که طی آن فرد دچار هر دو دوره ی مانی و افسردگی میشود.
راج ترین توع اختلال خلقی افسردگی را شامل میشود برای اینکه فرد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی تشخیص داده شودباید حد اقل به مدت دو هفته به طور چشمگیری افسرده باشد یا علاقه خود را نسبت به فعالیت هایی که قبلا لذت بخش بودند (یا هردو) از دست داده باشد.
نشانه هایی مانند تغییرات در خواب یا بی اشتهایی ، احساس بی ارزشی نیز باید وجود داشته باشد که به طور کلی میتوانید به جدول زیر که ملاکهای DSM-5 برای تشخیص اختلال افسردگی اساسی یاMDD است رجوع کنیم

ملاکهای DSM-5 برای اختلال افسردگی اساسی

A . پنج (یا تعداد بیشتری) از نشانه های زیر در طول مدت دو هفته ی واحد وجود داشته باشند و انحراف از عملکرد قبلی را نشان میدهد،حداقل یکی از نشانه های (1) خلق افسرده و یا (2) فقدان علاقه یا لذت است. B . در طول دوره ی اختلال خلقی و افزایش انرژی و فعالیت، سه نشانه ی زیر (یا بیشتر) (چهار نشانه اگر خلق فقط تحریک پذیر باشد) با درجه ی قابل ملاحظه ای وجود داردو بیانگر انحراف محسوس از رفتار عادی هستند: 1 . عزت نفس کاذب یا بزرگ منشی 2 . کاهش نیاز به خواب (مثلا بعد از 3 ساعت خواب احساس میکند استراحت کامل کرده است) 3. پر حرف تر از معمول و یا فشار برای ادامه ی بحث 4 . پرش افکار یا تجربه ی ذهنی که افکار شتاب دارند. 5 . حواسپرتی (یعنی توجه خیلی راحت به محرک های بیرونی یا بی اهمیت یا نا مرتبط جلب میشود) به صورتی که گزارش یا مشاهده شده باشد. 6 . افزایش فعالیت هدفمند (خواه اجتماعی ، در محل کار یا جنسی) یا سراسیمگی روانی- حرکتی(یعنی فعالیت بی منظور و بدون هدفمندی). 7 . مشغولیت بیش از حد برای فعالیتهایی که توان زیادی برای پیامد های ناراحت کننده دارند (مثل ولخرجی مهار نشده در خرید،بی احتیاطی های جنسی،یا سرمایه گزاری احمقانه) C . اختلال خلقی به قدر کافی شدید هست که عملکرد شغلی و اجتماعی را مختل کرده یا بستری شدن را ایجاب کند تا از صدمه رساندن به خود یا دیگران پیشگیری شود، یاویژگی های روانپریشی وجود دارد. D . این دوره ناشی از تاثیرات فیزیولوژیکی مواد (مثل سوء مصرف مواد مخدر ، دارو،درمان دیگر) یا بیماری جسمانی دیگر نیست. توجه : دوره ی منیک کامل که در طول دوران درمان افسردگی ظاهر میشود(مثل درمان دارویی،شوک برقی تشنج آور) اما در سطح کاملا نشانگانی فراتر از تاثیر فیزیولوژیکی این درمان ادامه میابد، دلیل کافی برای دوره ی منیک و بنابراین،تشخیص دوقطبی نوع 1 است توجه : ملاک های A-D دوره ی منیک را تشکیل میدهند. حد اقل یک دوره ی منیک در طول عمر برای تشخیص اختلال دوقطبی نوع 1 لازم است.

میزان شیوع اختلالات خلقی :
اختلالات خلقی عمده با فراوانی نگران کننده ای روی میدهند. برای مثال حداقل 15 تا 20 برابر اختلال اسکیزوفرنی، و تقریبا به میزان برابر با تمام اختلالات اضطرابی در مجموع.
از دو نوع اختلال خلقی جدی، اختلال افسردگی اساسی که در آن فقط دوره های افسردگی اساسی روی میدهد(افسردگی اساسی یک قطبی هم نامیده میشود)از همه شایع تر است، و از قرار معلوم وقوع آن در چند دهه ی اخیر افزایش یافته است (کیلبر،مول و فاربر 1995 ، کسلر و همکاران 2003) جدیدترین نتایج همه گیر شناختی بدست امده از زمینه یابی ملی همزمانی اختلالات معلوم کردهاست که میزان شیوع افسردگی اساسی یک قطبی در طول عمر تقریبا 17 درصد است(میزان شیوع 12 ماهه تقریبا 7 درصد است. کسلر، چیو و همکاران 2005)

به علاوه میزان افسردگی اساسی یک قطبی در زنان ، مشابه تفاوتهای جنسی در اغلب اختلالات اضطرابی همواره خیلی بالاتر از مردان است.(معمولا در حدود 2:1)
این تفاوتها در اغلب کشور های دنیا یافت میشود ؛ موارد استثنا،کشور های در حال توسعه مانند نیجریه و ایران هستند.در ایالات متحده این تفاوت جنسی در نوجوانی آغاز وتا حدود 65 سالگی که بنظر میرسد ناپدید میشود ادامه دارد.
با اینحال در کودکان دبستانی، پسر ها بطور برابر یا اندکی بیشتر احتمال دارد که مبتلا به افسردگی تشخیص داده شوند.
نوع دیگری از اختلال خلقی ، اختلال دو قطبی (که در آن هر دو دوره ی مانی و افسردگی روی میدهد) خیلی کمتر شایع است.زمینه یابی ملی همزمانی اختلالات برآورد کرده است که خطر دچار شدن به نوع کلاسیک این اختلال در طول عمر تقریبا 1 درصد است(به گودوین و جمیسون 2007 مراجعه کنید) و بین جنسیتها تفاوت محسوسی در میزان شیوع وجود ندارد.